In de boekwinkel was er een leuke ontmoeting met Hetty Benedictus uit Den Haag. Later schreef zij dit verslag op haar blog. Een groter compliment kon ik niet krijgen.
'Kunst in boeken....ik hou er van!' begint Hetty haar blog. 'Erg blij was ik dan ook toen ik werd ingeloot voor de leesclub over het boek
Maannachten
van
Marja Visscher. Een historische roman over de schilder
Johan Barthold Jongkind,
twee van mijn favorieten in één: een historische roman over kunst.
Het werd nóg leuker toen ik ontdekte dat er momenteel een tentoonstelling in
het Dordrechts museum is over het werk van Jongkind en vrienden en dat hier de
schilderijen uit het boek te bewonderen zijn!
Een bezoekje aan dit museum stond dus gelijk op de planning, maar wel nadat ik
het boek uitgelezen had.
Het boek was al snel uit, twee lange treinreizen en een regenachtige middag
had ik ervoor nodig, het is een boek dat lekker wegleest en dat je ook
maar moeilijk weg kunt leggen als je er eenmaal in begonnen bent. Bij toeval
kwam ik er achter dat Marja Visscher deze zaterdag haar boek zou signeren in een
boekwinkel in Dordrecht.....Toen waren mijn plannen voor de zaterdagmiddag al
snel gemaakt!
Een kijkje in het museum én mijn boek laten signeren!
Het Dordrechts museum is een ontzettend mooi museum maar ik
besloot vandaag alleen de tentoonstelling van Jongkind te gaan bekijken. Allereerst
werd er een documentaire vertoond over Jongkind. Hier was het al gelijk
een en al herkenning.....Jongkind blijkt ook nog in Den Haag gewoond te hebben,
de stad waar ik ook woon en ik herkende dan ook de getoonde plekjes.
Al na een paar minuten ontdekte ik het begin van het boek in de documentaire!
En vervolgens was het alsof ik beelden bij het boek kreeg: de belangrijke
gebeurtenissen uit het boek kwamen stuk voor stuk voor in de documentaire....
herkenning, verwondering over de mooie plaatjes, en ook bewondering voor Marja
Visscher, voor het kloppend weergeven van de feiten.
Daarna ben ik langs de schilderijen gaan dwalen....mijn aandacht werd al snel
getrokken door de voor Jongkind kenmerkende schilderijen met het maanlicht.
De schilderijen waarmee het boek begint.
Citaat uit de roman 'Maannachten':
"Ze wees op de volle maan, die een deel van de
slaapkamer verlichtte, maar het bed waarin zij zo naar hem verlangde in het
kille donker liet. De maan, die zo krachtig was dat hij ervoor kon zorgen dat
het water in de oceanen langzaam op en neer ging, zelfs in staat was eb
en vloed te veroorzaken. De maan die, nu zijn licht het sterkst was, bij haar
voor een grenzeloos opwindend verlangen zorgde naar het kind van de man die
alleen de negatieve kanten van dat goudgele hemellichaam kende, dat hoog aan de
hemel zijn onrust aanwakkerde. Hem wakker hield, maar in zijn schijnsel de
wereld het mooiste had gegeven wat ze ooit had gezien: zijn maannachten.
Geschilderd tijdens het diepste gevoel van verlatenheid in een stad zonder
echte vrienden. De stad, waar hij uitkeek over de brug naar het licht dat hem
deed vergeten hoe bijzonder hij was."
Het is ook een schilderstijl waar ik erg van hou: realistisch met een vleug
impressionisme, uitgevoerd in een mooie techniek met oog voor detail!...ik hou
ervan.
Schilderijen die de gewone allerdaagse gebeurtenissen en beelden weergeven, de
afbraak van het oude Parijs, er moet plaats gemaakt worden voor nieuwbouw, de
Notre Dame met op de voorgrond het verstevigen van de kadewand van de Seine. Een straatje in Delft, het zicht op de haven van Dordrecht....nog steeds
herkenbaar aan sommige gebouwen die de tand des tijds overleefd hebben.
Er lag in een vitrine een schilderijtje gemaakt door Joséphine Fesser
waarbij de invloed van Jongkind duidelijk terug te zien is in haar werk. In een andere vitrine een inventarisatielijst van de verkoop van de werken van
Jongkind na zijn dood, de lijst die volgens het boek met zorg en aandacht is
opgesteld is door Joséphine.
Schilderijen van andere bekende kunstenaars die volgens het boek bevriend waren
met Jongkind, Monet, Boudin, Pissarro, Daubigny.
De tentoonstelling was een en al herkenning en bevestiging van de
gebeurtenissen uit het boek, alle onderwerpen die hij in het boek schetste en
schilderde komen voorbij in de tentoonstelling!
Marja Visscher
Na het museumbezoek ben ik naar de boekwinkel gelopen waar
Marja
Visscher haar boek zou signeren. Ik kwam op een moment dat het
gelukkig rustig was waardoor de gelegenheid zich voordeed om een praatje aan te
knopen.
Marja vertelde vol enthousiasme over waar zij haar inspiratie vandaan haalt
voor de onderwerpen van haar boeken, namelijk: '1001 vrouwen', en over de
kruiwagen die zij gehad heeft om haar schrijverstalent bij uitgevers onder de
aandacht te brengen, over hoe belangrijk zij het vindt dat de historische
feiten kloppen, het vele onderzoek dat zij hiervoor verricht, hele mappen met
informatie en een gedetailleerd uitgewerkte tijdlijn.
Ook heeft Marja me verteld over de boeken die ze nog uit gaat geven, waar
deze over gaan, dat één boek weer een link met Den Haag zal hebben.....ik werd
gelijk nieuwsgierig en beloofde het in de gaten te houden, dat boek wil ik dan
ook graag gaan lezen als het uitkomt!
Op tafel stond ook het boek van haar dat al eerder
uitgegeven is: 'Tussen rang en stand', destijds had ik mij ook
aangemeld voor die leesclub maar was toen helaas niet ingeloot. Omdat ik het
boek nog steeds niet gelezen heb, besloot ik om het gelijk te kopen. (Tja,
een boekwinkel bezoeken en zonder boek naar buiten gaan......dat lukt mij
zelden!)
Beide boeken werden voor mij door Marja gesigneerd, en blij met mijn
nieuwe gesigneerde leesvoer stapte ik terugkijkend op een heerlijke middag weer
de trein in!
Al na een paar minuten ontdekte ik het begin van het boek in de documentaire!
"Ze wees op de volle maan, die een deel van de
slaapkamer verlichtte, maar het bed waarin zij zo naar hem verlangde in het
kille donker liet. De maan, die zo krachtig was dat hij ervoor kon zorgen dat
het water in de oceanen langzaam op en neer ging, zelfs in staat was eb
en vloed te veroorzaken. De maan die, nu zijn licht het sterkst was, bij haar
voor een grenzeloos opwindend verlangen zorgde naar het kind van de man die
alleen de negatieve kanten van dat goudgele hemellichaam kende, dat hoog aan de
hemel zijn onrust aanwakkerde. Hem wakker hield, maar in zijn schijnsel de
wereld het mooiste had gegeven wat ze ooit had gezien: zijn maannachten.
Geschilderd tijdens het diepste gevoel van verlatenheid in een stad zonder
echte vrienden. De stad, waar hij uitkeek over de brug naar het licht dat hem
deed vergeten hoe bijzonder hij was."
Na het museumbezoek ben ik naar de boekwinkel gelopen waar Marja
Visscher haar boek zou signeren. Ik kwam op een moment dat het
gelukkig rustig was waardoor de gelegenheid zich voordeed om een praatje aan te
knopen.
Ook heeft Marja me verteld over de boeken die ze nog uit gaat geven, waar
deze over gaan, dat één boek weer een link met Den Haag zal hebben.....ik werd
gelijk nieuwsgierig en beloofde het in de gaten te houden, dat boek wil ik dan
ook graag gaan lezen als het uitkomt!
