zondag 30 juli 2017

Auteursproef roman 'Maannachten' nagekeken



Afgelopen week dagelijks bezig geweest om de auteursproef, die ik kreeg toegestuurd nogmaals door te nemen. Een intensief werkje omdat de corrector er ook al doorheen is gegaan. Ben ik het met haar eens en kan ik haar vragen beantwoorden die ze stelde bij sommige historische passages? Heerlijk die nuchtere vragen van haar kant. Altijd goed om zo'n tijd na het schrijven weer eens helemaal in de materie te duiken. Niets aan het toeval overlaten, nu komt het er op aan. Ik ben het op veel gebieden eens met Petra Kruijt, mijn redacteur/corrector. Sommige passage werpen nog even een discussie op, ik schaaf iets bij. Ze heeft gelijk, maar zegt ze: 'Doe wat je goed lijkt, want het is en blijft jouw verhaal. Dat is fijn en geeft mij net dat steuntje in de rug bij twijfel. Ik heb immers nagedacht om het verhaal zo mooi mogelijk aan mijn lezers te vertellen. Toch zijn er ook zinnen waar ik heel erg aan hecht en ze daarom ook zo heb opgeschreven, die breng ik terug. Nu het manuscript weer terug is naar Zomer & Keuning wordt deze versie gezet en krijg ik nog eenmaal de gezette tekst om deze door te lezen. Wanneer dat is gebeurd wordt het gedrukt en gaat eindelijk de mooie omslag er om. Oktober, begin oktober verschijnt 'Maannachten' en voorlopig kan ik er ontzettend tevreden over zijn, merk ik, nu ik het weer heb doorgelezen. Ook de twee voor-lezers, altijd een man (Roel Bouman) en een vrouw (Marry Neimeier) zijn laaiend enthousiast. Elke keer weer een spannend proces, dat ik over een paar maanden, bij verschijnen, weer met jullie ga delen.

zaterdag 29 juli 2017

Nieuwe datum vastgesteld bij Panorama Literama

Nieuwe datum vastgesteld na eerdere technische storing voor een interview tijdens het radioprogramma Panorama Literama van John Brosens

donderdag 27 juli 2017

Technische storing bij Panorama Literama

Door een technische storing kon het radioprogramma Panorama Literama over boeken, schrijvers en lezers, geen doorgang vinden. Binnenkort krijg ik opnieuw een uitnodiging. Wordt vervolgd!

maandag 24 juli 2017

Marja Visscher als gast in Panorama Literama


Donderdag 27 juli: PANORAMA LITERAMA. Gast is deze keer Marja Visscher, succes-auteur en creatieve duizendpoot. Dat wordt weer een mooi gesprek over de ups en downs van schrijven en uitgeven. En het wonderlijke proces van bedenken, uitwerken en vormgeven...
Ik zie ernaar uit! Kijk voor meer info over PanLit op:
http://www.johnbrosens.com/johnbrose…/Panorama_Literama.html

maandag 17 juli 2017

Het brein in z'n vrij!


Column Marja Visscher

                            Het brein in zijn vrij


In deze maanden vraagt iedereen aan me: ‘En, fijne vakantie gehad?’ Want velen gaan ervan uit dat als je geen vakantie hebt gehad waarschijnlijk na deze maand het leven stil staat. Nu ga ik nooit op vakantie en dat heeft een oorzaak: je wordt er zo moe van. Nou hoef ik dat niet nogmaals te zeggen, dat ik niet graag moe word, bedoel ik, want u kent mij zo onderhand wel. Iedereen die op vakantie is geweest zal het beamen. Vakantie is vermoeiend en aangezien ik het hele jaar hard werk, wil ik ook nog eens niet op vakantie. Nu hoor ik u al zeggen: ‘Dat kan toch niet, je kunt toch niet altijd maar doorgaan? Ja hoor, dat kan wel. Ik wil het ook wel uitleggen hoe ik niet aan vakantie doe en toch ontspan. Het is eigenlijk héél gemakkelijk. Tussen twee deadlines door gooi ik gewoon mijn brein in zijn vrij. Niet te verwarren met het middagslaapje van meneer Visscher na de lunch, want dat is volgens mij het in een stiefkwartiertje ondertunnelen van het dagelijks leven. Je hoofd valt naar voren, je nek krijgt een oplawaai en je bent weer bovengronds zonder dat je er ook maar één herinnering aan overhoudt. Er zijn mensen die er bang voor zijn om hun brein in z’n vrij te gooien. Mijn moeder bijvoorbeeld, speelde tot op hoge leeftijd om het brein niet voor goed in z’n vrij te zetten breinkrakers die ze met enige gulzigheid consumeerde voor het te laat was. Vier poppetjes op een rijtje met de vraag waarin de mannetjes verschillen. Waarbij er ook nog eens een tijd staat waarbinnen je antwoord dient te geven. Ja, dat is in de bovenkamer schakelen van z’n één naar z’n vier. Hebben alle mannetjes de scheiding in het haar rechts…? Nog één minuut…. De hersenen staan in de hoogste versnelling … aha… nu wordt het duidelijk … één mannetje bijt nagels. Wie verzint het?! Maar de overwinning om het binnen de tijd te hebben opgelost, geeft net zoveel reuring in de hersenen als een week vakantiestress.

Nee, dan ik. Toen ik nog op school zat, deed ik het al, namelijk ‘dagdromen’. Dat zijn telkens weer unieke experimenten, waarbij het brein met niksen een actief privé-leven leidt. Let wel: actief, met niks hè. Met dagdromen verbruikt het brein in zijn vrij evenveel zuurstof als het oplossen van een breinkraker en dus als een week vakantie. Wie het zich heeft aangeleerd om actief te zijn met niks, is een gelukkig mens. Maar je moet het kunnen…en ik kan dat. Nu wil je natuurlijk weten wat mijn brein zoal uitspookt tijdens dat niks doen. Welnu, per hoge uitzondering zal ik dan nu iets openbaren over het privé-leven dat mijn brein in ruststand zoal uitvoert. Wanneer ik niets te doen heb, zijn mijn hersendelen constant met elkaar in goed gesprek. Ze kletsen onophoudelijk en geven mij de mooiste beelden, wat in de volksmond doorgaat voor ‘dagdromen’. Wanneer er een ‘taak’ voorbij komt, iemand vraagt bijvoorbeeld iets terwijl ik zit te niksen, dan zijn de hersendelen direct stil, het dagdromen is over en mijn brein gaat in de eerste versnelling om een antwoord te verzinnen. Door in de vakantie nu naar mijn brein in ruste te kijken, wordt er een rijke binnenwereld van privé-momenten blootgelegd. Het onbereikbare wordt bereikbaar. Schrijf ik die dagdromen later dan weer op, dan heet dat het schrijven van een historische roman. Soms raast mijn brein in zijn hoogste versnelling om bijvoorbeeld deze column in elkaar te knutselen. Je volgt het toch allemaal nog wel, hè? Gewoon het brein even in de hoogste versnelling graag. Ja, het is een moeilijke deze keer. Laat ik het zo zeggen: je bent, door deze column te willen doorgronden, terug van vakantie en direct aan het werk, terwijl ik hem lekker met niksen in mijn luie stoel heb zitten dagdromen. Tja, lanterfanten heeft wel wat, maar nogmaals: je moet het kunnen en werkelijk ik kan het!

vrijdag 7 juli 2017

Najaarbrochure Zomer & Keuning kopt: Kunstenaarsromance in 19e-eeuwse Parijs


De literair historische roman 'Maannachten' verschijnt 29 oktober 2017. Deze roman neemt de lezer vanuit het perspectief van Joséphine Fesser mee in het leven van de schilder Johan Barthold Jongkind (1819-1891), voor wie zij al bij hun eerste ontmoeting een grote bewondering opvat. Jongkind was aan lagerwal geraakt en verbleef daarom tijdelijk in Nederland, maar zijn kunstenaarsvrienden hebben hem teruggehaald naar Parijs. Joséphine koopt een schilderij van hem en nodigt hem uit om bij haar te komen eten. Vanaf dat moment wijkt hij nauwelijks nog van haar zijde. Maannachten is een intrigerend verhaal over leven voor de kunst en leven van de liefde.


Wanneer dit boek verschijnt is er tegelijkertijd in het Dordrechts Museum de tentoonstelling Jongkind en de impressionisten van eind oktober 2017 tot medio mei 2018. Tijdens de Maand van de Geschiedenis is er een 'winactie': kaartjes voor de Jongkind tentoonstelling.

Titel: Maannachten - auteur: Marja Visscher - Uitvoering: paperback - Prijs E-book 9,99 euro - prijs boek 16,99 euro. NUR 342 - ISBN 9789401911177

donderdag 6 juli 2017

Nieuwe literair historische roman 'Maannachten', verschijnt in oktober 2017

 

Kijk, daar is-ie dan, de omslag van de literair historische roman 'Maannachten' over het leven van Joséphine Fesser naast de kunstschilder Johan Barthold Jongkind. De fraaie afbeelding moest nog even geheim blijven, maar nu de Najaarscatalogus is verschenen is de omslag door uitgeverij Zomer & Keuning vrijgegeven voor publiciteitsdoeleinden. Opnieuw oogstrelend en passend in de serie literair historische romans waarin naast 'Tussen rang en stand' van mijn hand ook de roman 'Last en liefde' verscheen van Henriëtte de Smet. Nu alweer drie boeken in een prachtig nieuwe serie die uitgeverij Zomer & Keuning heeft toegevoegd aan alle romans die zij al reeds uitgeven. Alle boeken in deze serie hebben een in het oogspringend kenmerk namelijk de plaats waar de titel zich bevindt. De lezer ziet in één oogopslag dat het deze serie betreft.

dinsdag 4 juli 2017

Boekbladfotograaf Hanna van Herk was er bij!


Fotograaf Hanna van Herk van Boekblad maakte deze foto's voor de rubriek 'Boekblad was er bij' tijdens de auteursborrel vorige week bij VBK in Utrecht. Ik heb voor mij wat bekende gezichten van Zomer & Keuning en auteurs bijeen gezet in deze collage. Leuke herinnering aan! Dank je wel voor het toesturen van de foto's Monique Boltje!

Schrijven romantisch? Nee hoor gewoon hard werken!

Naar aanleiding van mijn blog van gisteren schreef iemand dat het toch wel een heerlijk romantisch beroep is. 'Waarschijnlijk schrijf jij wanneer iedereen op één oor ligt. Kaarsje aan, wijntje er bij en dan kom je tot de boeken waar ik zo van genoten heb. Terwijl ik lees zie ik dit eigenlijk altijd wel een beetje voor me. Maar misschien komt dit ook wel door de uitstraling van je blog dat je me dit zo meegeeft als ik aan jou en je boekuitgaven denk,' aldus Heleen
 
 
Nu is er met de stilte van de nacht en de romantiek van schrijven bij kaarslicht niets mis, maar ik wil toch wel op dit onderwerp ingaan. Hoewel het uiterlijk van mijn blog wellicht anders suggereert, is schrijven wel degelijk hard werken. Niet in de nacht en ook niet bij kaarslicht. Na mijn ontbijt, kopje koffie en krantje begint mijn werkdag in mijn werkkamer. Ik beantwoord mijn mails en kijk op fb, vervolgens ga ik dan direct aan de slag. Om er weer even in te komen, lees ik door wat ik de dag ervoor heb geschreven. Misschien niet heel gek, maar bij doorlezen is er altijd wel wat voor verbetering vatbaar, dus verander ik zinnen, gebruik andere woorden en maak de zinsopbouw mooier. Sommige passages schrap ik omdat het toch wat overbodig lijkt. De tekst bewaar ik met plakken en knippen in een apart mapje. Soms weet je maar nooit of het juist ergens anders beter tot zijn recht komt. Wanneer deze kleine correctieronde achter de rug is schrijf ik verder tot rond 12.00 uur. Dan neem ik even een pauze voor de lunch en kijk het journaal. Wanneer ik sociaal gezien geen afspraken heb, ga ik rond een uur of half twee verder. Lees wat ik die morgen heb geschreven, verbeter hier en daar en ga verder. Soms onderbreek ik het schrijven voor koffie of een stukje door de polder met de hond. Ook kan het voorkomen dat ik voor een nieuw hoofdstuk weer in de historische gegevens moet duiken die ik voorafgaand aan een boek tijdens historische onderzoek altijd bijeen breng. Soms zijn dat ruim twee dikke ordners. Er zijn bepaalde dagen dat ik niet schrijf of alleen in de ochtend, maar wanneer het sociale leven in rustig vaarwater verkeerd dan kunnen er in een week zomaar een aantal hoofdstukken aan een manuscript worden toegevoegd.

Het is stevig doorwerken, maar ik klaag niet. Dit is namelijk wat ik altijd gewild heb! Dat ik dit leven pas heb kunnen creëren toen ik 65 jaar werd, komt door het drukke sociale leven dat ik heb geleid. Ik leidde, samen met mijn man, een uitgeverij in topografische uitgaven en was hoofdredacteur van een zeskoppige redactie van een glossy. Daarnaast zat ik in veel besturen en Raden van Bestuur als Welzijn Hoeksche Waard, Bibliotheek Hoeksche Waard, Culturele Kring etc.. Daarnaast deed ik journalistiek werk voor diverse bladen en kranten. Deed vrijwilligerswerk bij Welzijn en zat in de redactie van enkele bladen voor de gemeente Oud-Beijerland en veiling Barendrecht. Daarnaast schilder ik, speel viool en lees graag. Toen ik 65 jaar werd had ik daarvoor al mijn maatregelen genomen, wanneer het mijn tijd werd en de bedoelde jaren er op zaten, stapte ik uit de besturen, bouwde het vrijwilligerswerk af en had het geluk dat ik de uitgeverij op een goede manier kon verkopen.

Mede door een opstapje van collega/vriendin Gerda van Wageningen had ik het geluk terecht te komen bij een prachtige uitgeverij namelijk Zomer & Keuning. Daarbij viel ik ook nog eens met mijn neus in de boter omdat hoofdredacteur Monique Boltje met haar team het plan had opgevat om een nieuwe literair historische boekenserie op te zetten. Mijn allereerste boek daar 'Tussen rang en stand' was het eerste in deze nieuw opgezette serie. Dat is nu twee jaar geleden. Vanaf die dag noem ik mij geen journalist meer, geen uitgever, maar ben ik auteur en werk ik bijna dagelijks gestaag aan hopelijk mooie in de smaak vallende historische romans. Mijn voornemen was om twee boeken per jaar te schrijven. Een in het voorjaar, een voor het najaar. Daar tussendoor vindt dan altijd historisch onderzoek plaats voor het onderwerp waarover ik wil gaan schrijven. Nu moet ik wel zeggen dat ik alvorens ik mijn eerste stappen zette bij Zomer & Keuning, ik in alle rust al drie boeken vooruit had geschreven. Waarom, zal dan de volgende vraag zijn. Wel, mijn hele leven heb ik als journalist met een deadline te maken gehad, dat wilde ik niet meer.


Het resultaat is nu dat ik in alle rust historisch onderzoek kan doen, soms wel een half jaar. Vervolgens aan een boek kan schrijven waarin voor mij kwaliteit voorop staat. Kwaliteit kan alleen maar wanneer je in alle rust aan een boek kunt werken, waarbij de gedachtestroom onophoudelijk is gelieerd aan het onderwerp waar je mee bezig bent. Dit verdient de uitgever, dit verdient de lezer! Daarbij geeft het voor mijzelf veel voldoening om iets goeds neer te zetten, iets dat historisch gezien klopt en aannemelijk is, waar ik achter kan staan. Vervolgens gaat na inlevering van het manuscript een heel team van mensen van de uitgeverij met het manuscript aan het werk. Het wordt ingepland voor het voor- of najaar, het wordt gelezen, beoordeeld, van commentaar voorzien, gecorrigeerd. Ook wordt het omslag ontworpen en worden de brochures gemaakt waarin het boek wordt aangekondigd. Binnen deze prachtige uitgeverij zijn er mensen die tot taak hebben het boek 'aan de man te brengen' via persberichten, bijzondere presentaties en andere zaken zoals signeersessie, lezingen etc..

Kortom, ik prijs mij een gelukkig mens, dat ik op deze leeftijd, waarin veel mensen stoppen met werken, een nieuwe weg ben ingeslagen. Naast mijn werk als schrijver, schilder ik nog steeds en exposeer, speel viool, wandel met de hond in de polder en maak uitstapjes met echtgenoot en vriendinnen zoals Gerda van Wageningen. De laatste is een dierbare vriendin en een mooi mens. Het is fijn om met zo iemand op te trekken, omdat wij allerlei raakvlakken hebben, schrijven beiden, houden van kunst en kunstkijken o.a. de jaarlijkse Kunstschouw op Schouwen in Zeeland en het Zeeuwse is onze rustige uitvalsbasis. Heerlijke lunches, hotel en attracties als het 'stroarieen', boekenmarkten, het Finse winkeltje etc.. Daarnaast hebben wij altijd wel iets te overleggen wat het 'werk' betreft. Zijn beiden lid van het Valentijngenootschap en zijn beiden zeer content met de uitgeverij waarvoor wij werken.


En om maar met het antwoord op de vraag te eindigen: niet bij kaarslicht en niet met een pen in een schriftje, maar gewoon op de computer bij daglicht om te komen tot mooie leesbare boeken, waarmee ik mijn lezers plezierige uren hoop te geven. Wanneer er weer eenmaal een boek is uitgekomen, geeft dit weer even wat reuring, de presentatie, signeersessie in boekwinkels, bibliotheek. Maar ook uitnodigingen voor lezingen. Het hoort er allemaal bij om de investeringen die de uitgeverij in mij doet meer dan waar te maken. Ik kan jullie verzekeren niets schrijft zo prettig als de verzekering dat er na de laatste punt in je manuscript een heel team klaar staat daar dan ook daadwerkelijk iets mee te willen doen. Hoogtepunten om voor het eerst het omslag te zien, de jaarbrochure, het eerste exemplaar in handen te houden. Hoe mooi kan het leven zijn. Ik voel mij een gezegend mens!

maandag 3 juli 2017

Correctieronde 2de deel trilogie 'Tot de maan en weer terug' achter de rug


De auteurscorrecties zijn inmiddels weer terug naar bureauredacteur Petra Kruijt van Zomer & Keuning. Van de week stuurde zij mij ook de complete omslag met de tekst voor de achterzijde. Het ligt in de bedoeling dat de roman 'Tot de maan en weer terug' rond 12 september a.s. zal verschijnen. Ik ben nu in afwachting van de correctieronde van de literair historische roman 'Maannachten' over het leven van Josépine Fesser de partner van de kunstschilder J.B. Jongkind, ook daar zal Petra zich over buigen. Deze roman verschijnt in oktober. Ook deze omslag kreeg ik toegezonden door Monique Boltje echter onder geheimhouding. Eerst moeten daarvoor nog de brochures verschijnen waarbij, logisch, het primeurtje uitgeverij Zomer & Keuning toekomt. Maar ik kan al vast verklappen dat ook deze omslag weer oogstrelend is. Het eerste boek in die historische reeks was de door mij geschreven roman 'Tussen rang en stand'. Collega schrijfster Henriette de Smet zorgde met 'Last en liefde' voor de tweede uitgave. 'Maannachten' zal de derde worden. Daarnaast schreef ik nog 'De Wolkenkijker' en 'Het Limoenwijf'. De Wolkenkijker ligt bij de uitgeverij met de bestemming 2018, evenals het derde deel van de trilogie in de romanserie 'Elke dag is anders'. Vanaf begin december deed ik een half jaar historisch onderzoek voor mijn volgende boek. Een maand geleden ben ik daar aan begonnen en schrijf momenteel gestaag verder aan de literair historische roman 'Johanna', die na 16 jaar dienstmeisje te zijn geweest, in 1727 in het huwelijk trad met thesaurier-generaal, later raadspensionaris van Holland, Simon van Slingelandt.